เป็นอะไรที่หาสาเหตุมาตลอด ว่าทำไมอาการ MDD ของผมถึงไปจบที่อยากฆ่าตัวตาย เข้าใจว่าอาการของ MDD มีมากกว่าแค่ 1 อาการ แต่ที่ฮิตสุดคงเป็นฆ่าตัวตายนี่แหล่ะ ก็เป็นอะไรที่เข้าใจได้ เพราะถ้าอาการไม่หนัก จะหาหมอทำไม :P เหมือนที่ว่า ไม่ค่อยเห็นคนเป็นมะเร็งระยะที่ 1 นั่นแหล่ะ
สาเหตุที่เป็นย่อมเกิดจากปมของชีวิตที่ผูดกันไว้ๆ แล้วแก้ไม่ออก แน่นอนทุกคนย่อมมีปมในชีวิต เหมือนที่เราเห็นในเรื่อง inside out
ส่วนปมของผมเกิดมาจากสิ่งเดียวคือ ครอบครัวที่ไม่อบอุ่น และสิ่งที่ผมพยายามทำคือ พยายามทำให้ครอบครัวอบอุ่น เพื่อคลายปมนั้นออก และเมื่อครอบครัวเริ่มมีทิศทางไปในทางที่จะขัดแย้งหรือไม่อบอุ่น ปมย่อมมัดตัวแน่นขึ้น และการดึงปมให้แน่นยิ่งขึ้น ยิ่งขึ้น ย่อมทำให้เชือกขาด
เท่านั้นเอง
เลยเป็นสาเหตุว่า ทำไมผมถึงสละสิ่งต่างๆ ออก นั่นก็เพื่อพยายามตัดปัจจัยที่ทำให้ครอบครัวไม่อบอุ่น ถ้าสังคมกับเพื่อนแล้วครอบครัวจะไม่อบอุ่น งั้นตัดเพื่อน, ถ้าเล่นโซเชียลเน็ตเวิร์คแล้วครอบครัวจะไม่อบอุ่น งั้นตัดโซเชียลเน็ตเวิร์ค, ถ้าใช้สมาร์ทโฟนแล้วครอบครัวไม่อบอุ่น งั้นเลิกใช้สมาร์ทโฟน ซึ่งเมื่อตัดไปเรื่อยๆ สิ่งสุดท้ายที่จะตัดทิ้งได้ก็คือชีวิตตัวเอง เพื่อรักษาสถานภาพของครอบครัวไว้
การตัดออกก็เหมือนเวลาที่เราหาสาเหตุว่าทำไมคอมพิวเตอร์ถึงช้า เราก็ลบโปรแกรมที่ละตัวๆ แล้วดูว่ามันยังช้าอยู่มั้ย ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็ลบไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายถ้ายังไม่ได้เรื่อง เราก็ฟอร์แมตลงใหม่
เหมือนพุทธภาษิตบทที่ว่า พึงสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ พึงสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต ถึงสละชีวิตเพื่อรักษาครอบครัว
มันก็เท่านี้แหล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น