8/12/55

Life class

สืบเนื่องจาก ผมพยายามจะให้ลูกต้องใช้ความพยายามในการได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ คือ ไม่ใช่ว่าร้องแล้วก็ได้เลย (ซึ่งมีบางคนที่บ้านไม่เข้าใจ และมักทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม แต่อันนั้นเราจะยังไม่พูดถึง) ก่อนหน้านี้เด็กๆ เคยทำสร้อยข้อมือเอาไปขายที่ทำงาน (ซึ่งผมซื้อไว้ทั้งหมด เพราะของเด็กทำคงเอาไปขายใครไม่ได้) เด็กๆ ก็ดีใจว่าขายได้ จะได้เอาตังค์ไปซื้อของที่ต้องการได้ (ซึ่งก็มีคนที่บ้านไม่เข้าใจอีก พอได้ตังค์มาจะบังคับให้เก็บไว้ ไม่ให้ใช้ ซึ่งเด็กมันก็ไม่เกิดกำลังใจและแรงกระตุ้นสิครับ ซึ่งเราก็จะไม่พูดถึงในตอนนี้อีกอยู่ดี)

ประมาณเดือนที่แล้วเลยเกิดไอเดียว่า ชวนพอดีไปขายของที่ตลาดแถวบ้านดีกว่า คือ ให้เอาขางเล่นเก่าไปขาย เพื่อจะได้เอาตังค์มาซื้อกล่องใหม่ที่อยากได้

การขายของที่ตลาดได้ประโยชน์หลายอย่าง

  1. คิดเลขเก่ง หลายคนจะเห็นข้อดีที่ส่วนนี้ ซึ่งผมว่ามันไม่ใช่สาระ เพราะโตไปคนก็คิดเลขเก่งกันอยู่แล้ว
  2. กล้าที่จะพูดคุยกับคนแปลกหน้า (อันนี้ประเด็น)
  3. กล้านำเสนอสินค้า (อันนี้ประเด็น)
  4. รู้ที่จะตีมูลค่าสินค้า การประเมิน
  5. มีความอดทน (กว่าจะขายได้สักอัน)
  6. เรียนรู้ที่จะผิดหวัง (เลือกแล้วไม่ซื้อ)
  7. มีวินัย


ไปขายวันแรกพอดีสนุกมาก ขายได้นิดเดียว และพอดีก็ไม่ค่อยกล้าที่จะพูด

ส่วนอันนี้ขายครั้งที่ 4 ละ


พอเพียงตั้งเป็นร้านขายรูปวาด

พอเพียงตั้งร้านขายรูปวาด เนื่องจากชอบวาดรูป และผมเคยพาไปนั่งวาดรูปขายริมทางถนนคนเดินที่พัทยา ร้านของพอเพียงขายรูปไม่ได้เลย (ใครมันจะซื้อ) ผมกะว่าจะไปหากรอบรูปมาใส่ (คือ ขายกรอบรูปนั่นแหล่ะ) ให้พอเพียงคิดว่าขายได้

อันนี้ร้านของพอดี คือ คุณภริยาไปเอาของมาขายเพิ่ม

อันนี้ร้านของพอดี คือ คุณภริยาไปเอาของมาขายเพิ่ม ซึ่งจริงๆ ไม่ใช่จุดประสงค์ของผม แต่ก็เอาเหอะ

ลีลาการขาย

กล่องนี้สนุกนะครับ

จัดของ จัดของ

ลูกค้ารายใหม่

ถือว่าเป็นกิจกรรมครอบครัวที่สนุกและได้ประโยชน์มาก ผมชอบที่จะทำอะไรแบบนี้มากกว่าที่จะส่งลูกไปเรียนพิเศษซึ่งผมว่ามันได้ความรู้ (ที่ไม่รู้จะได้ใช้เท่าไหร่) แต่มันไม่ได้ทักษะของการมีชีวิต

บทเรียนตลาดนัดพอดีได้อะไรมาค่อนข้างจะครบถ้วน ทั้งความอดทน ความผิดหวัง ความกล้า ยังขาดก็เรื่องของการบริหารจัดการ เพราะภริยาจะคุมเรื่องเงินทั้งหมด จริงๆ ผมอยากให้พอดีจัดการเอง ทั้งเรื่องราคา และสต๊อกสินค้า แต่คงยาก เพราะภริยาไม่ค่อยจะเห็นไปในทิศทางเดียวกับผม และมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะอธิบายให้เข้าใจได้ง่ายๆ :P

อันนี้แถม พอดีเย็บกางเกงตูดขาดเอง ซาบซึ้ง น้ำตาไหล ยังไม่ได้ดูผลงาน แต่ถึงกับลงมือทำด้วยตัวเองโดยไม่เรียกร้องความช่วยเหลือจากใคร และไม่บ่นอะไร ผมว่านี่แหล่ะ คุณสมบัติของผู้ชาย แต่ปกติพอดีมันขี้โวยวายอ่ะนะ :P
 


ไม่มีความคิดเห็น: