My son almost teenager

พอดีเริ่มโต (10ขวบแล้ว) และรู้สึกว่าพักหลังๆ จะมีปัญหากับแม่อยู่บ่อยๆ เนื่องจากผมเป็นลูกคนเดียวและตอนเด็กๆ ก็ไม่ค่อยจะมีปัญหากับพ่อแม่เท่าไหร่นัก เลยไม่คุ้นเคยกับปัญหาของความเป็นวัยรุ่น แต่ในตอนนี้สภาวะดังกล่าวกำลังดำเนินเข้าสู่ครอบครัว และคงเป็นผมเท่านั้นที่จะบรรเทาภัยได้

ภัยของการเป็นวัยรุ่นคือ การไม่สามารถเข้าหาผู้ปกครองได้ เนื่องจากความไม่เข้าใจกัน และเมื่อไม่เข้าหาผู้ปกครอง แปลว่าเขาจะไปเข้าหาคนอื่น และเราจะไม่สามารถรับรู้ได้ว่าคนที่เขาเข้าหานั้นจะหยิบยื่นอะไรให้กับลูกเรา

ปัญหาของที่บ้านในตอนนี้เป็นเรื่องของการสื่อสาร

ตัวอย่าง

แม่: ทำไมลูกปล่อยให้น้องรื้อของขนาดนี้
ลูก: ก็หนูไม่รู้ หนูอยู่ข้างบน

ตามตัวอย่างนี้ แฟนผมก็จะโวยลูกชายว่า "อย่ามาเถียงนะ" ซึ่งคุณลูกชายก็จะไม่พอใจอีก เพราะเขาไม่ได้เถียง แต่เขาพยายามอธิบายเหตุผล ซึ่งก็ปกติ เพราะเขาก็อยู่ในวัยที่มีเหตุมีผลแล้ว

ปัญหาหลักๆ ของแฟนผมคือ เขาจะรู้สึกว่าคนอื่นต้องเข้าใจเขา แต่ในเวลานี้มันไม่ใช่แล้ว เพราะตัวเขาต่างหากที่ต้องเข้าใจลูก

ตอนนี้ยังไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง เพราะถ้าพยายามคุยกับแฟน เขาก็จะพยายามบอกให้ผมเข้าใจเขา และให้ลูกเข้าใจเขา ซึ่งในความเป็นจริงมันไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ และลูกต่างหากที่กำลังต้องการคนเข้าใจ

เท่าที่ผมพอจะทำได้ดีที่สุดในตอนนี้คือ ให้ลูกรู้สึกว่าเป็นที่พึ่งได้ คืออย่างน้อยคุยกับแม่ไม่รู้เรื่องคุยกับพ่อก็ได้วะ เพื่อไม่ให้หันหน้าไปหาคนอื่น ยิ่งตอนนี้เวลาก็งวดเข้ามาทุกที เหลืออีกไม่กี่ปีลูกก็จะเข้าสู่วัยรุ่นเต็มตัวละ และถึงตอนนั้นจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ หนักใจ - -"