เหมือนเคยเขียนเรื่อง ยอมหักไม่ยอมงอไว้แล้ว
ยอมหักไม่ยอมงอ มันเป็นอะไรที่ฟังดูดี ฟังดูเข้มแข็ง ฟังดูจริงจัง "ฉันเป็นคนยอมหักไม่ยอมงอ" แต่ผมเองเป็นคน ยอมงอไม่ยอมหัก
ยอมหักไม่ยอมงอ = เจ็บ แต่จบ คือ เจ็บแน่ๆ เพราะมันหัก และจบแน่ๆ เพราะมันหัก
ยอมงอไม่ยอมหัก = เจ็บ แต่ไม่จบ เพราะมันงอ มันไม่ตรงเดิม มันไม่คงรูป มันไม่เป็นอย่างเคย ดังนั้น มันจะเจ็บ แต่มันจะไม่หัก มันจะไม่ขาด เพราะมันยังงออยู่
หัก = ซ่อมไม่ได้ ไม่สามารถติดกันได้ ถึงเอามาติดกัน แต่มันก็ไม่ใช่ชิ้นเดียวกันแล้ว เพราะมันหักไปแล้ว
งอ = ซ่อมได้ แม้จะไม่ตรงเหมือนเดิม ไม่ได้สภาพเดิม แต่มันซ่อมได้ เพราะมันยังไม่หัก มันยังไม่ขาดออกจากกัน มันยังคงเป็นชิ้นเดียวกันอยู่
คงไม่สรุปว่าแบบไหนดีกว่ากว่า แต่บอกได้ว่า ผมเป็นคนเลือกงอก่อนที่จะเลือกหัก ก็คงเป็นเพราะผมมันเป็นคนไม่เด็ดขาดมั้ง
ปล. เพิ่มเติม
ประเด็นคือ
ถ้า A ยอมหักไม่ยอมงอ
แล้ว B ยอมงอไม่ยอมหัก
ถ้าสองคนนี้ชนกัน A จะชนะเสมอ เพราะ B จะเป็นฝ่ายยอม แต่ถ้าวันไหน B เปลี่ยนมายอมหักเหมือนกัน ก็เป็นอันจบ เพราะไม่มีใครยอมงอ
ปล. เพิ่มเติม
ประเด็นคือ
ถ้า A ยอมหักไม่ยอมงอ
แล้ว B ยอมงอไม่ยอมหัก
ถ้าสองคนนี้ชนกัน A จะชนะเสมอ เพราะ B จะเป็นฝ่ายยอม แต่ถ้าวันไหน B เปลี่ยนมายอมหักเหมือนกัน ก็เป็นอันจบ เพราะไม่มีใครยอมงอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น